Goede voornemens

Het jaar 2013 was een jaar dat we heel wat mokerslagen te verwerken kregen. Op hetzelfde moment dat we hier in Frankrijk een nieuw leven opbouwden leek het wel of alles in België afbrokkelde. Het jaar 2014 kan dus niet veel slechter, dat lijkt me een hele geruststelling.

Ik begon het jaar goed met het voornemen om definitief te stoppen met roken in navolging van Bert die al meer dan een maand zonder peukies leeft. Dat geweldige voornemen werd al op dag twee geschonden maar dat kwam dan weer door overvloedig alcoholgebruik dus dan maar meteen beslist om daar ook wat paal en perk te stellen. Want in een jaar vol tranen wordt een wijntje een heerlijke troostmakker. En dat zou dan toch ook een gunstige invloed moeten hebben op de lichaamsvormen dus qua clichés kunnen deze voornemens wel tellen.

En ik wil ons huis bouwen. In een eigen nest kunnen kruipen. Een zelfgemaakt huis, gebouwd met je eigen handen, lijkt me heerlijk. De spanning van het ‘kampenbouwen’ als kind maar dan nu ietsje groter. Hopelijk met zeer veel helpende handen zodat er van vele mensen een stukje mee in de muren kruipt. Want wat ik ook heb ontdekt tussen al die miserie is dat we een geweldige groep vrienden hebben en dat we vanuit zoveel onverwachtse hoeken hulp aangeboden kregen. Allemaal lichtjes in duistere tijden. En papa en Jozef als beschermers in de buitenmuur. Voor eeuwig genietend van het mooiste uitzicht ter wereld.

Maar een huis bouwen, ook al doe je het zelf, kost geld. En met al die tegenslagen, dat heen en weer gereis, rekeningen die betaald moesten worden, zagen we ons huis met de minuut een vierkante meter kleiner worden. Dus nu moet er gewerkt worden. Brood op de plank en strobalen in het huis. We moeten tijd en ruimte krijgen om iets uit te bouwen. Mijn hoofd suist van de ideeën. In deze geïsoleerde en arme streek zal dit één van de grootste uitdagingen worden maar ik ben hoopvol. En mensen die me kennen weten dat ik wel van een uitdaging houd.

En ik ontmoet papa zo dikwijls in mijn dromen maar verjaag hem met al mijn tranen en smeekbedes om te blijven. Ik snik mezelf wakker. Hij bestaat echt in die andere wereld. Daar is hij nog. Levensecht. Ik neem me voor om de volgende keer geen tranen te laten en met hem te praten en wie weet zelfs wat te lachen. Ooit zal ik gewoon naar hem toe kunnen wandelen en praten we bij op een bankje. Zij aan zij. Handen in elkaar. Hij die me glimlachend aankijkt. En ik die van alles vertel.

En het jaar is nog maar pas begonnen of het nieuws van kersverse baby’s in aantocht slaat ons om de oren. Twee van hen zijn nu al mirakeltjes. En ik ben er zeker van dat papa daar voor iets tussen zit. Ik ga deze baby’s knuffelen en besnuffelen en hen diep in de oogjes kijken om de geheime boodschap die ze met zich meedragen te ontcijferen.

En dan is er nog dat boek. Hoofdstuk zeven. Schrijven is heerlijk maar ik heb me nog nooit zo klein en onzeker gevoeld bij elk lettertje op zo’n groot wit vel. Ik heb nog nooit zoveel aan zelfkastijding gedaan als nu. Het is de grootste berg ooit die ik beklommen heb. Soms wil ik opgeven en terug naar beneden gaan. Daarom een kleine onuitwisbare reminder voor mezelf, voor papa en voor alle mensen die soms verloren lopen op uitgestrekte blanco pagina’s.

‘A prayer for the wild at heart, kept in cages.’

15 replies on “ Goede voornemens ”
  1. zoals altijd ontroerd door wat je schrijft lieve Swaane!! tot binnenkort, ondertussen lees ik elke keer met veel plezier mee wat je allemaal schrijft
    kussss

  2. Wauw Swaene,jij schrijft zo mooi!!!Erfenis vd papa!!!;-)
    Ben er zeker van dat alles wel zal lukken!!!
    Zo’n sterke madam, das ni voor niks dat je 3 jongens hebt!!:-)
    Maar we voelen ons soms idd zo klein,ik versta je verdriet Swaene en ik heb dezelfde dromen gehad!!!!Dat praten met je papa komt nog wel!!!
    Veel succes met jullie plannen en veel sterkte tijdens die moeilijke, zware momenten want het zijn die momenten die we niet meer kunnen delen met de personen die we zo hard nodig hebben!!!Dikke kussenXXXX

    1. Dank voor de mooie en lieve woorden en wat een troost dat jij nu met jouw mama kan praten. Hetzelfde verdriet maken we door. Heel veel liefs en een wondermooi 2014 voor jij en al jouw mannen! xx

    2. Dank voor de mooie en lieve woorden en wat een troost dat jij nu met jouw mama kan praten. Hetzelfde verdriet maken we door. Heel veel liefs en een wondermooi 2014 voor jou en al jouw mannen! xx

  3. Het is telkens weer, zeer fijn om jouw schrijfsels te lezen!
    Het aller-, aller-, aller-,.. beste voor het nieuwe jaar voor jou, je gezin en al wie je lief is!
    Ik moet altijd denken aan een spreekwoord dat jaren geleden door mijn leerkracht Frans met graagte werd gebruikt:
    “Les jours se suivent, mais ne se resembles pas!” Volgens mij wel van toepassing op jullie avontuurlijke, gevarieerde leven daar op jullie berg midden in de natuur.
    Lieve groetjes,
    Gert

    1. Bedankt voor de lieve woorden en het mooie Franse gezegde! Ga ik onthouden. Beste wensen voor jullie ook he? Lieve groetjes terug

  4. Hey Swaane en Bert en kinders,

    Ik hoop ook voor julllie dat 2014 veel meer licht en goed nieuws kan brengen dan het afgelopen jaar. Ben eerlijk gezegd ook heel erg blij dat 2013 voorbij is en dat een nieuw jaar met nieuwe hoop en uitzicht naar beter kan aanbreken!
    Moest je nog eens in Antwerpen zijn, spreken we dan eens af? het is echt al veel te lang geleden dat we nog ns hebben kunnen bijbabbelen..
    Dikke zoen en veel succes met roken en minderen met drinken!
    x
    annick

    1. Voor jou ook het allerbeste Annick voor 2014 en we moeten idd snel nog eens afspreken al zit B er even niet in omdat we nu gaan bouwen. Geen zin om wat te komen helpen? Een werkvakantie is eens zoiets anders 🙂 xxx

Leave a Reply to Eva Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.