Het leven zoals het is, on the road.

We hebben ondertussen het leven on the road terug hernomen na een laatste editie ‘vrijdagavondfeestje’ in het huisje.

Freija, de keukenprinses, tovert als aperitiefhapje tempura-salieblaadjes, wat niet alleen super lekker blijkt te zijn maar ook nog eens een streling is voor het oog. Enthousiast duiken we de tuin in en proberen vanalles uit: vlierbessenbloesem, saliebloemen,… iedereen verdringt zich rond Freija om te kijken hoe alles door het deegje wordt gehaald en gefrituurd. Om je vingers bij af te likken, zo heerlijk!

 

En de kinderen spelen met alles wat ze vinden en laten hun fantasie de vrije loop.

Oorlogsvoering met de gezelschapsspelletjesdoos

 

Driving the old R4!

 

Het zeer proffessionele wapensarsenaal van Fons en Jules, veilig opgeborgen in hun wapenkoffers.

 

Ik was een beetje bang dat het ons moeilijk zou vallen om na die wijdsheid van een huis weer met z’n allen op 6m2 te moeten leven maar we glijden als vanzelf weer in ons caravannetje en het buitenleven hervatten we alsof we nooit iets anders gekend hebben.

Naast de continue huizenjacht gaan we dikwijls op verkenning met de verrekijker om roofvogels te spotten. En ook een beetje om mensen te begluren.

 

Dichter bij huis is er de ‘potty-training’ van Gust, flink aangemoedigd door zijn broers. Maar het blijkt nogal een opdracht om Gust op het potje te krijgen. Hij vindt het zelf allemaal heel leuk maar hij plast en kakt overal, behalve waar wij willen natuurlijk: ik vind hoopjes strond verspreid over de grond, op zijn fietsje, aan zijn handjes die hij me komt laten zien om ze vervolgens, luid lachend, aan mijn broek af te vegen. Trots komt hij een plasje laten zien in mijn afwasteiltje, maar het liefst van al plast hij gewoon waar hij staat wat op een camping niet altijd door iedereen geapprecieerd wordt… Er is dus wel nog wat werk aan de winkel.

 

 

Bert scheert voor ‘t eerst op onze reis zijn mooie rosse baard af. Gust is zo in paniek als hij Bert ziet dat hij luid krijsend naar mij rent en heel bang vantussen mijn armen naar die vreemde man gluurt die wel wat op papa lijkt en ook dezelfde stem heeft, maar er toch och zo anders uitziet.

 

Jules stelt hem nu elke dag gerust, terwijl hij over Bert’s kin wrijft: ‘dat er alweer wat stengeltjes zijn bijgekomen’.

 

En wie zei ooit dat het eten on the road, saai was? De jongens kijken ‘s ochtends likkebaardend toe hoe ik ricotta-flensjes-met-bosvruchten-en-honing maak.

 

 

Fons schrijft zijn eerste (dictee)brief aan de klas.

 

 

De wasbekkens op de campings blijken badjes op maat van Gust.


En we geraken al wat in het zuiderse ritme met onze siësta’s.

 

 

Hanne en Gust samen in het schaapje.

 

We zijn de eerste gasten in het paradijs van Anne, Jeroen, Lux en Sam. Wat een geweldige plek is Le Moulinage chez Soie! Zo leuk ook dat we allemaal dicht bij elkaar zullen wonen. Wij kijken al uit naar ons volgend bezoekje daar.

Op de camping in Le Cheylard, die zich in de tuin bevindt van een oud kasteel, staan er drie gigantisch grote en oude sparren. Meer dan 150 jaar geleden aangekocht door de rijke eigenaars in Amerika en Canada, als exotisch en tropische bomen voor in hun tuin. Nu zovelen jaren later zijn ze een bron van fantasie voor de kinderen. We leggen onze oren te luister tegen de dikke bast en horen de kabouterjes die erin leven. De jongens noemen het ‘Enten’, zoals de levende bomen uit Lord of the Rings, die ons ‘s nachts beschermen.

En Jules, die de rijkste fantasie heeft van allemaal en ook een echte ‘praatjesmaker’ is, ‘vindt’ regelmatig achter zo’n boom een koekje! Fier komt hij het laten zien en zegt dan dat de Enten dat daar ‘s nachts voor hem hebben klaargelegd en dat hij het mocht opeten, helemaal alleen! Tja, wat zeg ja daar dan op?

 

 

4 replies on “ Het leven zoals het is, on the road. ”
  1. Superleuke foto’s en fanastische verhalen, ik geniet er echt van! Het moet een geweldige ervaring zijn, zo gegund! You go girl! (and boys)
    x

  2. Zalig om te lezen en zo een beetje mee te reizen met jullie. Gustje heeft de guitigheid van Maaike! Sweet memories! 🙂

  3. Back in business! het avontuurlijk leven heeft zich herpakt, het weer lijkt toch mee te zitten, alsook de omgeving.. dan is het leuk he. Prachtige Sekouya boom (denk ik)..Leuke foto’s!
    het gaat jullie goed! x

  4. Jullie hebben het blijkbaar nog altijd naar de zin. De jongens genieten zichtbaar en Gust is de grootste deugeniet zeker? Nog steeds zoekende naar dat grote huis met een supergrote tuin?

Leave a Reply to Oma Annie Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.